[ Pobierz całość w formacie PDF ]
52
Gabriele i Bertold Ulsamer Zasady \ycia w rodzinie
taty, wspaniale potrafimy sobie dać radą sami", Przemek coraz bardziej cichnie...
Anna podjęła decyzję, nad którą dzisiaj coraz bardziej dyskutuje się publicznie. Z pewnością
związek dwojga ludzi w przewa\ającym stopniu stanowi podstawę rodziny. Jednak co
obowiązuje w przypadkach, w których ktoś tak jak Anna świadomie i dobrowolnie wychowuje
samotnie? Szczególnie w sytuacji, gdy kobieta nie ma i nie chce mieć kontaktu z ojcem dziecka?
Pomocne przy udzieleniu odpowiedzi są przedstawione w poprzednich rozdziałach porządki i
punkty widzenia. W tym miejscu kumulują się i są jeszcze raz krótko podsumowane.
Ka\de dziecko ma dwoje rodziców - ojca i matkę. Więz ojca z dzieckiem powstała tak\e między
Darkiem a Przemkiem, nawet jeśli Darek nic nie wie o swoim synu. Ojciec jest częścią systemu,
choć się nie pojawił. Właśnie jako chłopiec, Przemek jest związany z ojcem poprzez męskie
cechy i pózniejsze bycie mę\czyzną.
Przemek o tym wie i pyta, gdzie jest ojciec, gdy\ ma prawo do swego ojca, a przede wszystkim
ma prawo wiedzieć, kto jest jego ojcem.
śadna kobieta nie mo\e stać się matką bez mę\czyzny i \aden mę\czyzna nie mo\e być ojcem
bez kobiety. W czasach sztucznego zapłodnienia ta dotychczas wcią\ istniejąca baza
powstawania dziecka niekiedy schodzi w świadomości na drugi plan. Nawet wtedy, gdy kiedyś
powiedzie się klonowanie, a dziecko powstanie tylko z matki, wszyscy mę\czyzni i kobiety,
którzy dotychczas przyczyniali się do rozmna\ania, będą nale\eć do jego przodków.
Przez sam biologiczny fakt ojcostwa względnie macierzyństwa, między rodzicami powstaje
więz, czy tego chcą, czy nie. Darek liczy się teraz jako mę\czyzna w \yciu Anny. Nale\y do jej
obecnej rodziny i jeśli kobieta z szacunkiem przyzna mu to miejsce, wówczas będzie to
odpowiadać dobremu porządkowi.
Anna nie potrafi i nie chce tego uczynić. Lekcewa\y mę\czyzn i wszystko, co męskie. Odczuwa
to równie\ Przemek i sytuacja ta nie wpłynie pozytywnie na niego, ani na jego pózniejsze
związki z kobietami. Przyczyna braku szacunku Anny wobec mę\czyzn tkwi w relacjach z jej
rodziną, zwłaszcza z kobietami. Dlatego nie ma innego wyboru, ni\ postępować tak, jak
postępuje.
Gdy jednak rozprawi się z cię\arem, który niesie (nawet, jeśli wcale tego tak nie odczuwa),
pomo\e Przemkowi. Nie przeka\e ślepo tego spadku swemu dziecku, lecz chłopiec uwolni się od
cię\aru dalszego ślepego dzwigania niechęci i walki między mę\czyznami a kobietami.
Impulsy: Oczyszczanie związków
Wyobrazcie sobie swego wcześniejszego partnera / swą wcześniejszą partnerkę, z którym / z
którą macie wspólne dziecko. Stańcie naprzeciw niego / niej, a następnie spójrzcie na dziecko,
które stoi między wami, niczym w trójkącie. Do dziecka powiedzcie:
Spory te są sprawą naszą du\ych.
My duzi załatwiamy to między sobą.
Wy jesteście mali i mo\ecie mieć nas nadal jako rodziców.
Pozostanę twoją matką i twój ojciec pozostanie twoim ojcem.
Nie musisz podejmować decyzji.
Aby dobrze zająć miejsce w nowym związku, wskazane jest szanowanie wcześniejszego
partnera waszego związku. Wyobrazcie sobie, \e stoicie przed byłą partnerką swego mę\czyzny
lub byłym partnerem swej kobiety. Spójrzcie na nią/ niego. Jak ona / on na was patrzy? Jakie
macie odczucia? Wyobrazcie sobie, \e robicie przed nią/ nim mały ukłon, jedynie lekkie
pochylenie głowy, jak kobieta do kobiety lub mę\czyzna do mę\czyzny. I powiedzcie:
Szanuję ciebie i twoje miejsce.
Ty przyszedłeś przede mną, a ja przychodzę po tobie".
Jak teraz patrzy były partner / była partnerka? Jak się czujecie?
Niekiedy nie mo\na się ukłonić lub czujemy, i\ nie mo\emy wypowiedzieć zdania, albo \e
brzmi ono nieprawdziwie. Po prostu to zaobserwujcie.
53
Rozdział 6
Dzieci w sieci rodziny
Odbywa się du\a rodzinna uroczystość u Kamińskich. Prababcia kończy 90 lat. Zaproszeni są
wszyscy krewni. Równie\ Urszula ze swym mę\em i ich wspólnym synem, pięcioletnim Kacprem.
Po wypiciu kawy, do Urszuli podchodzi starsza kuzynka jej matki i mówi: ,,No có\, tylko powiem,
\e Kacper wygląda jak swego czasu wujek Andrzej. Ta twarz i ten temperament, dokładnie jak
Andrzej".
Z pewnością ka\dy, kto ma dzieci, zna taką lub podobną sytuacją. Krewni raptem dostrzegają
podobieństwo naszych dzieci z innymi krewnymi, kuzynkami, stryjecznym wujkami lub
ciociami. Na starych rodzinnych fotografiach nagle stają się widoczne zadziwiające
podobieństwa.
Jednak równie\ poza tym istnieją wa\ne powiązania. Dzieci są związane ze swymi przodkami"
nie tylko dzięki podobieństwom zewnętrznym, lecz tak\e przez znacznie głębsze, niewidoczne
podobieństwa.
Ka\da rodzina tworzy ściśle związany splot, skupiający wiele pokoleń. Jest to system, w którym,
jak odkrył Bert Hellinger, znajdują się określone prawidłowości.
We wszystkich rodzinach istnieje, jak się zdaje, wiedza o dobrym porządku. Zawiera ona
dwie rzeczy:
Ka\dy członek rodziny nale\y do niej w ten sam sposób i jest szanowany. Obojętne, jakie są
jego kwalifikacje i jego los. Obojętne, czy jest wysoko uzdolniony, mało zdolny czy normalny.
Obojętne, czy jest upośledzony, wcześnie zmarł, zwariował lub się zabił. Ka\dy nale\y do
rodziny.
Ka\dy członek w rodzinie musi znosić swój los. Obojętne, jak jest on zły w poszczególnym
przypadku. Musi go nieść wraz ze wszystkimi cię\arami, ze wszystkimi ciosami i uczuciami. Do
tego losu nale\y tak\e osobista odpowiedzialność za to wszystko, co ktoś uczynił w swym \yciu.
Jeśli ktoś to zrobi, będzie du\y".
Jednak ten dobry porządek istnieje w rodzinach rzadko. Jak pokazuje historia ka\dej rodziny,
zawsze jacyś jej członkowie byli wykluczani, a inni nie chcą dostrzec ani przejąć swej
odpowiedzialności za swe \ycie i działanie. Jeśli członkowie rodziny wykroczyli przeciw
dobremu porządkowi, wówczas być mo\e bywa to zapominane przez innych, ale wiedza o tym
nie znika bez śladu, lecz pokutuje w systemie.
Mimo to, nadal istnieje potrzeba -jak du\e pragnienie - dobrego porządku w całej rodzinie. Z tej
fundamentalnej potrzeby rozwinęły się porządki zastępcze", które dbają o pewien rodzaj
wyrównania".
[ Pobierz całość w formacie PDF ]